Die Liste bekannter Hopfensorten erfasst Sorten von Kulturhopfen-Sorten, die im Brauprozess Verwendung finden. Die Liste ist nach den Haupt-Anbauländern dieser Srten sortiert.
Volgende oude hopvariëteiten[2] worden nauwelijks of niet meer geteeld:
Amos's Early Bird, heel nauw verwant met Bramling en ontdekt in 1887 door Alfred Amos, Spring Grove, Wye, Kent.
Bates's Brewer, geselecteerd rond 1879-1880 door Mr.Bates, Brenchley in een hoptuin in het Sevenoaks Weald district.
Bennett's Early Seedling, de originele plant groeide van zaad, gezaaid in 1880 door H. Bennett van Borough Green, bij Sevenoaks.
Bramling, gekweekt op Murggrave Hilton's farm te Bramling, nabij Canterbury. Rond 1865 werd deze soort veel aangeplant. Deze soort was ook gekend onder de naam Early Bramling Hop.
Bus's Hop, B.Buss uit Elphicks, Horsmonden in Kent, verkreeg deze soort rond 1869. Deze soort werd ook wel Buss's Late Golding genoemd.
Canterbury Whitebin, oude variëteit, geteeld in Canterbury, Kent.
Cobb's Hop, een Whitebine-variëteit geïntroduceerd rond 1881 door John Cobb van Shelwich, bij Faversham.
Colgate's Hop, deze soort werd geïntroduceerd rond 1805 door David Colgate van Chevening, Kent.
Cooper's White, een Worcestershire-variëteit, sterk gelijkend op de Mathon en Canterbury Whitebin hop maar iets minder smaak.
Farnham Whitebin, bijna identiek aan de voorgaande, maar geteeld in Farnham, Surrey.
Henham's Jones's Hop, in sommige districten kreeg Meopham deze naam, maar deze soort is beter van kwaliteit, weinig lupuline maar goede smaak. De soort werd gekweekt door Iden Henham van East Peckham, Kent.
Hob's Early, met bijna identieke karakteristieken als Profilic.
Mathon Whitebin, bijna identiek aan de voorgaande, geteeld in Mathon, Worcestershire.
Op grond van de verspreiding van de hedendaagse genetische variatie, stellen Murakami et al. dat het geslacht Humulus waarschijnlijk in China is ontstaan.[4] Als aanvullende aanwijzing hiervoor noemen ze dat alle drie de tegenwoordig nog onderscheiden soorten (H. lupulus L., H. japonicusSiebold & Zuccarini [syn. H. scandens (Loureiro) Merrill] en H. yunnanensis Hu) in China voorkomen en dat één ervan endemisch is.
In China wordt sinds 1921 hop geteeld. De eerste variëteit, Hadora werd geïntroduceerd vanuit Duitsland.
In 1956 werd door The South African Breweries Hop Farms Ltd (nu deel uitmakend van SABMiller) begonnen met een kweekprogramma. De bedoeling was om nieuwe variëteiten te kweken aangepast aan het klimaat en de mindere uren daglicht in de regio (Outeniqua Country, George), Zuid-Afrika. In 1972 werd Southern Brewer op de markt gebracht en dit was de belangrijkste hopvariëteit die de volgende 20 jaar in Zuid-Afrika geteeld werd. Omdat er te weinig uren daglicht zijn rond de evenaar, moest men met kunstlicht werken om deze hop te kunnen telen. Pas in 1992 werden twee nieuwe varianten gekweekt, Outeniqua en Southern Promise, die konden groeien met minder daglicht.[5]
↑Murakami, A., Darby, P., Javornik, B., Pais, M.S.S., Seigner, E., Lutz, A. & Svoboda, P. (2006), Molecular phylogeny of wild Hops, Humulus lupulus L. Heredity 97: 66-74