Papyrus 5

Papyrus 5 (in der Nummerierung nach Gregory-Aland ${\mathfrak {P}}$⁵) ist eine frühe Handschrift des Neuen Testaments in Griechisch. Er ist ein Papyrusmanuskript des Johannesevangeliums und wird auf das frühe 3. Jahrhundert datiert.

Manuskripte des Neuen Testaments
Papyri • Unziale • Minuskeln • Lektionare

Papyrus ${\mathfrak {P}}$5
Name	P. Oxy. I 208, P. Oxy. XV 1781
Text	Johannes Kap. 1; 16; 20 †
Sprache	griechisch
Datum	ca. 250
Gefunden	Oxyrhynchus, Ägypten
Lagerort	British Library
Quelle	Grenfell & Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, 1899, S. 1 ff; XV, S. 8–12.
Größe	12,5 × 25 cm
Typ	Alexandrinischer Texttyp
Kategorie	I
Hand	dokumentarischer Handschrift
Notiz	nahe am Codex Sinaiticus

Beschreibung

Das Manuskript ist ein Fragment von zwei Blättern, die in einer Spalte pro Seite beschrieben wurden. Der erhaltene Text umfasst Johannes mit den Versen 1,23–31.33–40; 16,14–30; 20,11–17.19-20.22-25.

Das Manuskript wurde in dokumentarischer Handschrift mit aufrechten Unzialen mittlerer Größe geschrieben. Es enthält Nomina sacra (ΙΗΝ ΙΗΣ ΠΡ ΠΡΑ ΠΡΣ ΘΥ) aber nicht für ανθρωπος.

Der griechische Text repräsentiert den Alexandrinischen Texttyp. Aland beschreibt ihn als „normalen Text“ und ordnete ihn in Kategorie I ein.

Der Papyrus hat große Übereinstimmung mit dem Codex Sinaiticus im Gegensatz zum Codex Vaticanus.

Text

[Blatt 1 verso (Johannes 1,23–32)] [1:23] εγ]ω̣ φ̣ων[η] β̣ο̣[ωντος εν τη ερημω ευ]θ̣υνατ[ε την οδον κ̅υ̅ καθως ει π]ε̣ν ησα[ιας ο προφητης [24] και απεσ τ]α̣λμενοι [ησαν εκ των φαρισαι ω]ν [25] και ηρ̣ω̣[τησαν αυτον τι ουν βα π̣τ̣ιζεις ει [συ ουκ ει ο χ̅ς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προ[φητης [26] απεκριθη αυτοις ο ιωανν[ης λεγων εγω βαπτιζω εν υ δατι μ[εσος υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδα[τε [27] ο οπισω μου ερχομε ν]ος [ο]υ ο[υκ ειμι αξιος ινα λυσω αυ του τον [ιμαντα του υποδηματος [28] ταυτα εν β[ηθανια εγενετο πε ραν του ιο[ρδανου οπου ην ο ιωαν ν]ης βαπτι[ζων [29] τη επαυριον βλε πει τον ι̅η̅ν̅ [ερχομενον προς αυτον και λεγει [ιδε ο αμνος του θ̅υ̅ ο αιρω̅ την αμαρ[τιαν του κοσμου [30] ουτος εστιν υπερ [ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται α[νηρ ος εμπροσθεν μου γεγον[εν οτι πρωτος μου ην [31] καγω ο̣υ̣κ η̣δ̣[ειν αυτον αλλ ινα φανερω θ̣η̣ [τω ισραηλ δια τουτο ηλθον ε γ̣[ω εν υδατι βαπτιζων [32] και εμαρτυ [ρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι] [το π̅ν̅α̅ καταβαινον ως περιστεραν [εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον]

[Blatt 1 recto (Johannes 1,33–41)] [33] καγω ουκ ηδειν αυτον] αλλ ο π̣[εμ ψας με βαπτιζειν εν υ]δατ[ι] ε̣[κει νος μοι ειπεν εφ ον αν ι]δης το̣ [π̅ν̅α̅ καταβαινον και μεν]ον επ αυ[τον ουτος εστιν ο βαπτιζ]ων εν π̅ν̅ι̅ αγιω [34] καγω εωρακα και μεμ]αρτυρηκα ο̣ τι ουτος εστιν ο εκλεκτο]ς του θ̅υ̅   [35] τη ε̣ παυριον ιστηκει ο ιωανν]η̣ς και εκ των μαθητων αυτου δ]υ̣ο̣ [36] και εμ̣ βλεψας τω ι̅η̅υ̅ περιπατο]υντι λεγε[ι ιδε ο αμνος του θ̅υ̅   [37] και εκ]ουσαν οι δ̣υ̣ο̣ μαθηται λαλουντος και η]κολουθη σαν τω ι̅η̅υ̅   [38] στραφεις δ]ε ο ι̅η̅ς̅ και θε ασαμενος αυτους ακ]ολοθουντας λεγει αυτοις τι ζητει]τε <οι δε> ειπα̣ν̣ <αυ> <τω> ραββει ο λεγεται ερ]μηνευονε νον διδασκαλε που μεν]εις [39] λεγει αυτοις ερχεσθε και οψε]σθε ηλθαν ουν και ειδαν που μενει κ]αι παρ αυτω εμειναν την ημεραν] ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣η̣ν̣ ω ρα ην ως δεκατη [40] ην ανδ]ρεας ο α δελφος σιμωνος πετρου εις εκ δ]υο των ακουσαντων παρα ιωαννο]υ̣ και α [κολουθησαντων αυτω [41] ευρισκει] [ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον] [σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν] [τον μεσσιαν ο εστιν ερμηνευομενον]

Fragment des Johannes 16,14–22

Fragment des Johannes 16,22–30

[Blatt 2 recto (Johannes 16,14–22)] [16:14] οτι εκ του εμου λημψετ]α̣ι και ανα[γ γελει υμειν [15] παντα οσ]α̣ εχει ο π̅ρ̅ ε εμα εστιν δια τουτο ειπο]ν οτι εκ τ[ου εμου λαμβανει κα]ι αν[αγ]γ̣ε̣λ̣ε̣ι̣ υμει̅ [16] μεικρον και ουκετι θεωρειτε με κ]αι παλιν μεικρον κ]αι οψεσθε [με [17] ειπαν ουν τινες εκ των μ]αθητων αυτου προς αλληλους τι] εστιν τουτο ο λε γει ημειν μεικρον και ου] θεωρει̣τε με και παλιν μεικρον κ]αι οψ]ε̣σ̣θ̣ε̣ μ̣ε̣ κ̣α̣ι̣ [οτ]ι̣ υπαγω προς τον] π̅ρ̅α̅   [18] ελεγον ο̣υ̣ν τι εστιν τουτο] μ̣εικρον ο̣υ̣κ οιδα μεν τι λαλει [19] εγ]νω <ο> ι̅η̅ς̅ οτι η̣[θ]ε̣λον αυτον ερωταν] κ̣αι ειπενπ αυτ[ο]ις περι τουτου ζητ]ε̣ιτε με μετ αλληλω[ν οτι ειπον μεικρ]ον και ου θεωρει[τε με και παλιν μεικρο]ν και οψεσθε με [20] αμην αμην λεγ]ω υμειν οτ[ι κ]λα[υ σετε και θρηνησ]ετε υμεις ο δε κοσμος χαρησετ]αι υμεις λυπηθη σεσθε αλλ η λυπ]η υμων εις χαραν γενησεται [21] η γυν]η οταν τικτη λυ πην εχει οτι ηλθεν] η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το] παιδ[ι]ον ουκε̣ τι μνημονευει της θλ]ειψ[ε]ως δι α την χαραν οτι εγενν]ηθ̣η ανθρω πος εις τον κοσμον ] [22] και υμεις ουν

[Blatt 2 verso (Johannes 16,22–30)] νυν μεν [λυπεν εχετε παλιν δε οψομαι υ[μας και χαρησεται υμων η καρδια [και την χαραν υμων ου δεις αρει [αφ] υμων [23] και εν εκεινη τη ημερ̣[α] ε[μ]ε̣ [ουκ ερωτησετε ουδεν [α]μην α̣[μην λεγω υμειν αν τι αιτη[σ]η̣τε [τον π̅ρ̅α̅ δωσει υμειν [24] εν τω ον[ο]ματ̣[ι μου αιτειτε και και λημψεσθε ι[να η χαρα υμων η π̣επληρω[μ]ε[ν]η [[25] ταυτα εν παροι μ̣ιαις λελ[α]ληκα [υ]μειν ερχεται ω̣ρ̣α̣ οτε ο̣υκετ[ι εν παροιμιαις λα λησω υμειν αλλα παρρησια περι του π̅ρ̅ς̅ απαγγε[λω υμειν [[26] εν ε κεινη τη ημερα [εν τω ονοματι μου αιτησεσθε [και ου λεγω υμειν ο]τι εγω ερωτησ[ω τον π̅ρ̅α̅ [[27] αυτος γ]αρ ο π̅ρ̅ φιλει υμ[ας οτι υμεις εμε πεφιληκα̣τε̣ και [πεπιστευκατε οτι παρα θ̅υ̅ εξηλθ[ον [28] εξηλθον παρα του π̅ρ̅ς̅ και ε[ληλυθα εις τον κ̣ο̣σ̣μον παλιν α̣[φιημι τον κοσμον και πορευομαι προ[ς τον π̅ρ̅α̅ [29] λε γ̣ο̣υ̣σ̣ιν <αυτω> οι μ[αθηται αυτου ιδε νυν εν παρρη̣σια λ[αλεις και παροιμιαν ου δεμιαν λ[εγεις [30] νυν οιδαμεν οτι οιδας πα̣[ντα ου χρειαν εχεις

[Blatt 3 recto (Johannes 20,9–19)] [[9] ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην] [οτι δει αθτον εκ νεκρων αναστηναι] [[10] απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι] [μαθηται [11] μαρια δε ειστηκει προς τω] μνημ[ειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυ[ψεν εις το μνημειον [12] και θεω ρει δυο [αγγελους εν λευκοις καθεζομε ν[ους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τ[οις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ι̅η̅υ̅ [13] και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι] [κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κ̅ν̅] μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον [14] ταυτα [ειπουσα εστραφη εις τα οπι σω και [θεωρει τον ι̅η̅ν̅ εστωτα και ου κ ηδει [οτι ι̅η̅ς̅ εστιν [15] λεγει αυτη ι̅η̅ς̅ γυναι [τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκου[σα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω [κ̅ε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι π[ου εθηκας αυτον καγω αυτον αρω [[16] λεγει αυτη ι̅η̅ς̅ μαριαμ στραφει σα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβ] β[ουνι [κ̅ε̅ μου [17] λεγει αυτη ι̅η̅ς̅ μη μ[ου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τ̣[ον π̅̅ρ̅α̅ πορευου δε προς τους αδελ [φους μου και ειπε αυτοις αναβαινω] [προς τον π̅̅ρ̅α̅ μου και π̅̅ρ̅α̅ υμων και] [θ̅ν̅ μου και θ̅ν̅ υμων [18] ερχεται μαριαμ] [η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθη] [ταις οτι εωρακα τον κ̅ν̅ και ταυτα]

[Blatt 3 verso (Johannes 20,19–26)] [ειπεν αυτη [19] ουσης ουν οψιας τη] [ημερα εκεινη τη μια σαββατων] [και των θυρων κεκλεισμενων] [οπου ησαν οι μαθηται δια τον] φοβον των ιουδαιων] η̣[λθεν ο ι̅η̅ς̅ και εστη εις το μεσο]ν <και> λεγει ειρηνη υμειν [20] και τ]ουτ' ειπω̅ εδειξεν τας χειρας και την πλε]υ ραν εχαρησαν ουν οι μαθητ]αι ι [δοντες τον κ̅ν̅ [21] ειπεν ουν αυτοις] [ο ι̅ς̅ παλιν ειρηνη υμειν καθως] [απεσταλκεν με ο π̅̅ρ̅ καγω πεμ] [πω υμας [22] και τουτο ειπων ενεφυσ ησεν και λεγει αυτοις λαβετε π̅ν̅α̅ α γιον [23] αν τινων αφητε ταςν αμ]αρτιας αφεωνται αυτοις αν τινων] κρατητε κεκρατηνται [24] θωμας εις εκ τω]ν δω δεκα ο λεγομενος διδυμος ο]υκ ην μετ αυτων οτε ουν ηλθ]εν ι̅η̅ς̅ [25] ελεγον αυτω οι μαθηται εω]ρακα μεν τον κ̅ν̅ ο δε ειπεν αυτοι]ς εαν μη ιδω εν ταις χερσιν τον τυ]π̣ο̣ν̣ [των ηλων και βαλω τον δακτυλον] [μου εις τον τυπον των ηλων και] [βαλω μου την χειρα εις την πλευ] [ραν αυτου ου μη πιστυσς [26] και [μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω]

Geschichte

Der Papyrus wurde in Oxyrhynchus (Ägypten) von Grenfell und Hunt gefunden. Sie veröffentlichten ihn in Oxyrhynchus Papyri, Part II (1899), no. 208. und in Oxyrhynchus Papyri, Part XV, 1781 S. 8–12.

Zurzeit wird er in der British Library (Inv. nos. 782, 2484) in London aufbewahrt.

Siehe auch

• Liste der Papyri des Neuen Testaments
• Oxyrhynchus Papyri

Literatur

• Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2, (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
• B. P. Grenfell und A. S. Hunt: Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899), S. 1 ff;
• B. P. Grenfell und A. S. Hunt: The Oxyrhynchus Papyri vol. XV, bearbeitet mit Übersetzungen und Bemerkungen im Internet Archive, S. 8–12.
• Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments, Leipzig 1909, vol. 3, S. 1085.
• C. R. Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament, p. 45.
• Karl Wessely: Les plus anciens monuments du christianisme, PO 4/2 (1907), S. 145–148.

Weblinks

• Bild von ${\mathfrak {P}}$⁵, Johannes 1:33–40
• Bild von ${\mathfrak {P}}$⁵, Johannes 16:14–22
• Bild von ${\mathfrak {P}}$⁵, Johannes 16:22–30