Twents volkslied
Regionalhymne
Das Twents volkslied (Hymne von Twente) ist die Hymne der niederländischen Region Twente. Der Text wurde 1926 von dem Heimatforscher Jacobus Joännes van Deinse aus Enschede verfasst, auf den auch der Entwurf der Flagge und des Wappens der Region zurückgeht. Die Melodie entstammt dem deutschen Studentenlied Ergo bibamus, das van Deinse in einem Enscheder Industriellenclub kennengelernt hatte. Eine Version der Hymne im regionalen Dialekt Twents wurde von dem Schriftsteller Gerard Vloedbeld verfasst.
Text auf Niederländisch
Bearbeiten- Er ligt tussen Dinkel en Regge een land
- Ons schone en nijvere Twente
- Het land van de arbeid het land der natuur
- Het steeds onvolprezene Twente
- Daar golft op de essen het goudgele graan
- Doet 't snelvlietend beekje het molenrad gaan
- Daar ligt er de heide in 't paarsrode kleed
- |: Dat is ons zo dierbare Twente :|
- Waar Twickel zijn torens uit't eikenloof heft
- De Lutte zijn heuvels doet blinken
- De paasvuren branden alom in't rond
- En 't landvolk de kersthoorn laat klinken
- Daar stroomt onze Dinkel zo heerlijk door 't land
- Door bossen en velden, langs't Losserse zand
- Daar rust er ons oog van der heuvelentop
- |: Op 't heerlijke landschap ons Twente :|
- De rookwolk, die stijgt aan de horizon op
- Die wijst ons de nijvere steden
- Met mensen arbeidzaam en degelijk, bewoond
- De zetels van 't krachtige heden
- Daarbuiten in boerschap op heide en veld
- Daar wordt nog de sage en 't sprookje verteld
- Daar rust de Tubanter in't heuvelig graf
- |: 't Verleden naast 't heden van Twente :|
- En voert ons het lot ook uit Twente soms weg
- Wij blijven het immer gedenken
- Geen andere landstreek hoe schoon ze ook zij
- Kan 't zelfde als Twente ons schenken
- Wij drukken elkaar in de vreemde de hand
- Gedenkend ons klein, maar zo dierbare land
- En moge ons huis in de vreemde ook staan
- |: Ons hart blijft toch altijd in Twente :|
Text auf Twents
Bearbeiten- Dôar lig tuss'n Déénkel en Regge 'n laand
- oons mooie en neerige Twèènte
- 't Laand van katoen en 't laand van d'n es
- den greun is in wéénter en lèènte.
- Doar ruust de rouw op d'n kaamp in de wéénd
- geet 't rad van de möl in de bekke gezwéénd
- Dôar steet nöast d'n eek'n d'n beuk en de dan
- |: Dat is oons zo leeve land Twèènte :|
- Woar Twickel zien' toorns oet 't eek'nloof beurt,
- de Lutte zien baarge döt bléénk'n
- 'n Boak'n in de boerschop op poas'n nog braandt,
- 't jonkvolk nog den hoorn löt kléénk'n.
- Dôar kronkelt den Déénkel zo mooi deur 't laand,
- deur brook en deur buske en 't Loslkerse zaand.
- Dôar zitte wiej geern op 't töpk'n van de barg,
- |: en kiekt is hoo mooi is ons Twèènte :|
- De rookwolk'n daampt an den horizon op,
- Dôar li'jt oonze greujende steed'n.
- Dôar drönt de masien' en dôar rettelt de töw,
- da's Twèènte zien krachtige heden.
- Um 'n heerd in de boerschop as 't griezelt op 't veld,
- dôar wödt nog van vrogger de deunkes verteld.
- Dôar röst om de beelten den Saks en tubant,
- |: 't Verleden noast 't heden van Twèènte :|
- En hew mangs van doon um oet Twèènte te goan,
- weij blieft an oons Tukkerlaand dèènk'n,
- gen' aandere laandstrek, ho mooi offe is,
- kan 't zölfde as Twèènte ons schèènk'n.
- Wiej doot in den vrömd'n mekaander de haand
- geft datied mekaa in de sproak van ons laand,
- al rookt oonz'n schossteen biej 't volk oaver zee,
- |: oons hat blif toch aaltied in Twèènte :|
Deutsche Übersetzung
Bearbeiten- Es liegt zwischen Dinkel und Regge ein Land
- Unser schönes und fleißiges Twente,
- Das Land der Arbeit, das Land der Natur
- Unser stets gepriesenes Twente
- Dort winkt auf den Feldern das goldene Korn
- Am schnell fliessenden Bach das Mühlrad sich dreht
- Dort liegt die Heide im roten Kleid
- |: Das ist unser so kostbares Twente :|
- Wo Twickel seine Türme aus dem Eichenlaub hebt
- Wo De Lutte seine Hügel leuchten lässt
- Die Osterfeuer rundherum brennen
- Und das Landvolk das Adventshorn erklingen lässt
- Wo unsere Dinkel so herrlich durch das Land strömt
- Durch Wälder und Wiesen, entlang dem Lossersen Sand
- Dort geht der Blick von der Hügelkuppe
- |: Über die herrliche Landschaft, unsere Twente :|
- Die Rauchwolke, sie steigt am Horizont auf,
- Zeigt uns die geschäftigen Städte
- Von fleißigen und redlichen Menschen bewohnt
- Orte der kraftvollen Gegenwart
- Dort draußen in der Bauerschaft auf Heide und Feld
- Werden noch Sage und Märchen erzählt
- Dort ruht der Tubanter im hügeligen Grab
- |: Das Vergangene neben dem Heute in Twente :|
- Und führt uns das Schicksal auch von Twente fort
- Wir werden uns ihr immer erinnern
- Keine andere Landschaft, wie schön sie auch sei
- Kann uns das gleiche bedeuten wie Twente
- Wir reichen uns auch in der Fremde die Hand
- Gedenken unserem kleinen, aber so geliebten Land
- Und mag unser Haus auch in der Fremde stehen
- |: Unser Herz bleibt doch immer in Twente :|